ΑΕΙ Ελλάδας
τι θα ΄θελα να γίνω?χμμ....Ευτυχισμένος Ανθρώπος..!..αλλα ουτε στο μηχανογραφικο υπάρχει, ουτε σε κάποιο πεδίο, ουτε διδάσκεται στα σχολειά...

Urban legend made in the USA.
Υποτίθεται ότι σε ένα δημοτικό σχολείο στην Αμερική υπήρχε η ερώτηση "τι θέλετε να γίνετε όταν μεγαλώσετε".  Ένα παιδάκι απάντησε "ευτυχισμένο".  Ο δάσκαλος του είπε ότι δεν καταλαβαίνει το θέμα και το παιδάκι είπε ότι ο δάσκαλος δεν καταλαβαίνει τη ζωή.

Βιολογία στην Ελλάδα, είμαι από δέσμες κι ήταν η πρώτη και μοναδική μου επιλογή, ποτέ δε θέλησα να γίνω γιατρός ή κάτι άλλο και δεν το μετάνιωσα, με εξαίρεση ίσως την κτηνιατρική. Τελείως άσχετο πως το πτυχίο το έχω να το κοιτάω μαζί με το μεταπτυχιακό και δουλεύω σε μια άσχετη δουλειά που απλά μου δίνει κάποια φράγκα να ζω με αξιοπρέπεια.

Στο εξωτερικό

Με αφορμή το πολύ σωστό σχόλιο του/της escape

Δηλώνω κι εγώ... ΤΕΙ Ελλάδας... και πλέον εργάζομαι για 300 ευρώ σε μία δουλειά ιδιωτικού τομέα, πολύ δύσκολη και υπεύθυνη, αλλά αν φύγω.... ίσως και να μην βρω δουλειά ή αν βρω το πιθανότερο θα είναι να είναι περιστασιακή και μάλλον όχι πάνω σε αυτό που μου αρέσει οπότε μένω και "αισθάνομαι και τυχερή" πάνω στην ατυχία μου που έχω και δουλειά...

Δυστυχώς εδώ έχουμε φτάσει και είναι κάτι παραπάνω απο ΤΡΑΓΙΚΟ... να είμαστε και ευχαριστημένοι που καταπονούμαστε σωματικά και ψυχικά αλλά... έχουμε δουλειά!

Είναι πραγματικά κρίμα και άδικο ένας άνθρωπος να μετανιώνει που σπούδασε... Κάποτε ήμουν χαρούμενη που τα κατάφερα, πέρασα, σπούδασα και τώρα "κλαίω" για τα χρήματα που ξόδεψα μέχρι μίας, όλα σχεδόν τα χρήματα που μάζεψε η μητέρα μου μετά από χρόνια σκληρής εργασίας, μόνη της αφού ο πατέρας μου έχει πεθάνει όταν εγώ ήμουν ήδη σε πολύ μικρή ηλικία... και τώρα δουλεύω για 300 ευρώ... Όσο σπούδαζα θα μπορούσα να εργάζομαι και να έχω μαζέψει κάποια χρήματα (ήταν και καλύτερες εποχές τότε), να έχω μαζέψει κάποια ένσημα... και παράλληλα να είχαμε κρατήσει αυτά τα χρήματα για τις δύσκολες ημέρες που ήρθαν και μας περιμένουν ακόμα... 

ΕΥΤΥΧΩΣ δεν πλήρωσα φροντιστήρια πέρα από το καψώνι που μας έκαναν, μιας και μπήκα απο Τεχνικό λύκειο και πήγαμε στην πόλη της σχολής και εκεί θυμήθηκαν/διαπίστωσαν οτι δεν περάσαμε αξιοκρατικά σε σχέση με τα παιδιά του ενιαίου λυκείου και θα έπρεπε να ξαναδώσουμε εξετάσεις στη χημεία/φυσική/μαθηματικά/βιολογία αφού τα διδαχτούμε για ένα εξάμηνο και με δικαίωμα 3 απουσίες όλες κι όλες και απο εκεί και πέρα μετά το εξάμηνο θα δίναμε εξετάσεις και  αν περνούσαμε θα μπαίναμε στη σχολή αλλοιώς;;;;Τα πραγματάκια μας και πίσω! ΕΦΙΑΛΤΗΣ!

Και αφού περάσαμε 6 μήνες σε δωμάτιο ξενοδοχείου γιατί σπίτι δε μπορέσαμε να βρούμε(όσοι έχουν σπουδάσει σε Ιωάννινα ξέρουν...) και ούτε ξέραμε αν θα μείνουμε πάνω απο 6 μήνες... και αφού κάναμε το πρωί φροντιστήριο και απόγευμα κανονικό μάθημα και διδαχτήκαμε στο 6μηνο ύλη φυσικής, χημείας, μαθηματικών, βιολογίας ενιαίου λυκείου τα οποία είχαν κάνει μέσα σε μια ολόκληρη σχολική χρονιά τα παιδιά του ενιαίου λυκείου πάμε να δώσουμε εξετάσεις..... και εκεί, στο πρώτο εξεταζόμενο μάθημα, μας λένε το ωραίο...! Συγχαρητήρια, περνάτε όλοι στις σχολές σας χωρίς τις επιπλέον εξετάσεις, το πρόγραμμα κρίθηκε άδικο και μπαίνετε κατευθείαν στη σχολή σας! Κάποιοι χάρηκαν... εγώ που έκανα τότε το πρώτο μου φροντιστήριο... και ξόδεψα τόσα χρήματα και τα είχα μάθει απ' έξω και ανακατωτά τρελάθηκα... και είχα δίκιο αφού μπήκαμε στη σχολή και ακούσαμε σπόντες οτι μπήκαμε και χαρισματικά... και όχι αξιοκρατικά και ας είχαμε μάθει απ' έξω και ανακατωτά τα μαθήματα του ενιαίου λυκείου μέσα σε ένα 6μηνό αντί μιας ολόκληρης σχολικής χρονιάς και ας είχαμε χάσει ένα εξάμηνο σπουδών και ας είχαμε κάνει φροντιστήριο και το κυριότερο ας κοιμόμασταν και ας ξυπνούσαμε επι 6 μήνες με τον εφιάλτη ότι ίσως και να γυρίσουμε πίσω πετώντας προσπάθεια, χρήματα και την χαρά τον γονιών μας οτι τα καταφέραμε και επρόκειτο να μπούμε σε μια σχολή! Ναι... ήταν σπουδάιο τότε... (που να ξέραμε...)

Αυτό είναι λοιπόν το ελληνικό κράτος και επιλογές του/αποφάσεις του...

Δυστυχώς ΤΕΙ Ηπείρου λοιπόν...