Galop.gr - Δημοσκοπήσεις, σφυγμομετρήσεις, γκάλοπ, ψηφοφορίες, διαγωνισμοί

Πολύς ντόρος έγινε και πριν και μετά τον αγώνα, με το αν τελικά έπρεπε να χάσουμε ή όχι από τη Ρωσία έτσι ώστε να "διαλέξουμε" τελικά αντίπαλο για την επόμενη φάση. Αναξέρτητα με το τι τελικά έγινε και αν όντως χάσαμε ηθελημένα... ή κατά τύχη, εσείς τί πιστεύτε; Πρέπει μία ομάδα να παίζει πάντα για τη νίκη ή ο σκοπός αγιάζει τα μέσα;

Για μένα δεν υπάρχει καν δίλλημα. Παίζεις πάντα για τη νίκη κι αυτό για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος είναι ένας: ΣΕΒΑΣΜΟΣ. Σεβασμός στο θεσμό που συμμετέχεις, σεβασμός στους φιλάθλους που σε αγαπούν μα πανω απ' όλα, σεβασμός στον ίδιο σου τον εαυτό. Και ναι, μπορεί αν τελικά νικήσουμε την Ισπανία, η "ιστορία" με την Ρωσία να ξεχαστεί, αν όμως χάσουμε θα ξεφτιλιστούμε παγκοσμίως (ακόμα περισσότερο δηλαδή γιατί ήδη ξεφτιλιστήκαμε).

Για μένα δεν υπάρχει καν δίλλημα. Παίζεις πάντα για τη νίκη κι αυτό για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος είναι ένας: ΣΕΒΑΣΜΟΣ. Σεβασμός στο θεσμό που συμμετέχεις, σεβασμός στους φιλάθλους που σε αγαπούν μα πανω απ' όλα, σεβασμός στον ίδιο σου τον εαυτό. Και ναι, μπορεί αν τελικά νικήσουμε την Ισπανία, η "ιστορία" με την Ρωσία να ξεχαστεί, αν όμως χάσουμε θα ξεφτιλιστούμε παγκοσμίως (ακόμα περισσότερο δηλαδή γιατί ήδη ξεφτιλιστήκαμε).

+1000

Ο σκοπός μερικές φορές αγιάζει τα μέσα. 
Σαν αθλητής δεν θέλω να χάνω, όταν όμως η ήττα βολεύει θα την υποστώ.  Δεν έχει σημασία αν η ομάδα παίζει σε εφηβικό πρωτάθλημα ή σε κορυφαίο επαγγελματικό επίπεδο. 
Υπάρχει βέβαια κι ένας παράγοντας που δεν τον υπολογίσαμε.  Δεν ήταν το δικό μας παιχνίδι τελευταίο, δεν ήταν λοιπόν και η τύχη μας τελείως στα χέρια μας.  Αυτό το παραβλέψαμε και την πληρώσαμε. 
Το ωραίο θα είναι να κερδίσουμε την Ισπανία και μετά να λέμε ότι στο παιχνίδι με τη Ρωσία απλά είχαμε ένα κακό βράδυ.

Οι ηθικολόγοι θυμούνται ότι στο Ευρωμπάσκετ του 2009 χάσαμε εσκεμμένα από τη Γαλλία;  Έτσι μας βόλευε, έτσι πράξαμε.  Όλοι όμως θυμόμαστε μόνο το μετάλλιο.

Οι ηθικολόγοι θυμούνται ότι στο Ευρωμπάσκετ του 2009 χάσαμε εσκεμμένα από τη Γαλλία;  Έτσι μας βόλευε, έτσι πράξαμε.  Όλοι όμως θυμόμαστε μόνο το μετάλλιο.

Σωστό και αυτό.. Η αλήθεια είναι ότι όταν τελείωσε το ματς δεν με είχε πειράξει τόσο, αλλά είδα τα προηγούμενα ποστ και επηρεάστηκα :P

Οι ηθικολόγοι θυμούνται ότι στο Ευρωμπάσκετ του 2009 χάσαμε εσκεμμένα από τη Γαλλία;  Έτσι μας βόλευε, έτσι πράξαμε.  Όλοι όμως θυμόμαστε μόνο το μετάλλιο.

Με τη Γαλλία είχαμε χάσει, γιατί μπήκε ένα σουτ στο τελευταίο δευτερόλεπτο με "κρεμασμένο" δικό μας παίχτη πάνω στον αντίπαλο. Εμένα τουλάχιστον δεν μου είχε φανεί εσκεμμένο τότε (χωρίς να αποκλείω ότι ήταν).

Όλοι οι μη-ηθικολόγοι πως θα θυμούνται άραγε τώρα τη συγκεκριμένη ιστορία τώρα που χάσαμε από τους ισπανούς; Θεία δίκη θα έλεγα εγώ κι ας μην πιστεύω σε θρησκείες ;D

Υ.Γ. Υποστήριζα την εθνική στο ματς με την Ισπανία μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, αυτό όμως δε σημαίνει ότι και να νικάγαμε θα σταματούσα να πιστεύω ότι ήταν λάθος αυτό που κάναμε (κι ας χαιρόμουνα που θα περνάγαμε).

Α και κάτι ακόμα, Λίγοι θυμούνται ότι στο Μουντομπάσκετ του 2006 είχαμε χάσει από τους Ισπανούς. Ξέχασε όμως κανένας τη μεγαλειώδη νίκη απέναντι στην Αμερική; Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε ;)

Καλά θα ήταν να κάναμε και καμμιά μεγαλειώδη νίκη με τους Ισπανούς.  Ήταν ευκαιρία.  :(

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΤΑΜΟΙΒΕΤΑΙ.ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΠΙΟ ΠΟΛΥ!!!!!!!!!!!! :P

Οχι δεν επρεπε.